Gastblog KW1 Stichting: Volkert Engelsman over het creëren van buffers

Je kunt er nooit op kunt rekenen dat alles blijft zoals het is. Begin maart leefden we nog in een vertrouwde, veilige wereld. De economie ging voor de wind, de AEX zat stabiel boven de 600 punten, Nederlanders waren hun zomervakanties aan het plannen. U weet wat er volgde.

Natuurlijk was die veilige wereld begin maart ook al een illusie. De Corona-crisis staat niet op zichzelf. We waren net een beetje bijgekomen van de hypotheekcrisis in 2008, toen de klimaatcrisis in zijn volle omvang tot ons door begon te dringen. En terwijl dat gaande was, zette de Raad van State het land op slot voor de stikstofcrisis. Toen kwamen er wat berichten uit China over een virusje. “Geen paniek,” zei Jaap van Dissel, “het is niet zeker dat het besmettelijk is.”

Er is moed nodig om de werkelijkheid onder ogen te zien. Al spreek ik liever van realiteitszin. Al die crisissen zijn duurzaamheidscrisissen. Ze zijn veroorzaakt door onze oude economie die de poten onder zichzelf vandaan heeft gezaagd, in een eenzijdig streven naar kortetermijnwinst en efficiëntie. Visie gaat vóór groei. Goed dat nlgroeit.nl mentors aan nieuwkomers koppelt om hierop te kunnen wijzen. Toen wij in 1990 onze eerste container biologische appels uit British Columbia haalden, hadden we niet het doel om te groeien, we hadden de visie om biologische boeren in verre landen een markt te geven. We zagen dat die boeren de toekomst hadden, dat biologische landbouw de enige houdbare aanpak is op termijn. Business follows vision.

Benieuwd naar zijn hele verhaal? Lees het hier.